Broeder Science: Depressie bij mantelzorgers
Wat?
Een mantelzorger die voor zijn partner met Alzheimer (of wat dat betreft welke aandoening dan ook) zorgt, kan een toename van depressieve symptomen ervaren vanaf het punt dat de diagnose gesteld wordt. Een Finse studie toont aan dat symptomen van een depressie toenemen bij mantelzorgers op het moment van een diagnose bij hun partner of één van de ouders, zelfs bij mantelzorgers die daarvoor weinig bekend waren met een depressie.
Hoe?
Gedurende drie jaar, vanaf de diagnose Alzheimer, werden gemoedstoestanden gemeten van mantelzorgers van wie de partner gediagnosticeerd werd. In totaal werden 236 personen bevraagd. Het clubje werd bij elkaar gezocht uit drie behandelcentra in het oosten van Finland
En toen?
Enerzijds is er natuurlijk de psychologische stress die een diagnose van Alzheimer met zich meebrengt. Daarnaast is het ook zo dat een mantelzorger, met name in latere fases van deze aandoening, steeds meer voor diens partner gaat zorgen. In die zorg voor de ander, kan het zo maar eens zijn dat een mantelzorger zichzelf, en daarmee zijn eigen gemoedstoestand, wegcijfert.
Een ander punt uit het onderzoek is dat symptomen van een depressie toenamen naar mate de aandoening van de partner vorderde. Waar er sprake was van milde Alzheimer symptomen en milde symptomen van een depressie bij mantelzorgers op het moment van diagnose, raakte mantelzorgers toenemend somber wanneer de aandoening van de partner verergerde.
Naast dit blijkt ook uit het onderzoek dat partners de psychologische stress van het mantelzorgschap zwaarder ervaarden dan de kinderen die voor een vader of moeder deze rol aannamen.
En nou?
Voor hulpverleners is het dus zaak oog te hebben op de gemoedtoestand van echtgenoten danwel partners van hun bewoners. Het onderzoek gaat dan wel over de toename van depressie symptomen kort na de diagnose van Alzheimer, het zou zo maar eens kunnen dat partners deze symptomen nooit helemaal kwijtraken, tegen de tijd dat een partner opgenomen wordt in een zorginstelling. Wees een luisterend oor, toon begrip, heb respect, maak ruimte voor een gesprek: kleine interventies die weinig moeite kosten om partners van bewoners bij te staan. Het lastige punt hieraan is om deze symptomen te herkennen bij partners van bewoners, want strict genomen willen veel mensen deze kant van hun bewustzijn niet graag laten zien. Mocht je het vermoeden hebben dat partners niet helemaal lekker in hun vel zitten, maak hen bewust van mogelijkheden op het gebied van professionele hulpverlening voor hun stemmingsproblemen. Als partner toekijken hoe je zielsverwant langzaam aftakelt, is natuurlijk ook niet niks.
Bron?
Jazeker, leergierige lezer(es), hier: http://www.uef.fi/en/-/lievakin-masennus-kuormittaa-alzheimerin-tautia-sairastavan-omaishoitajaa
